صورت‌بندی مطالعات همگرایی اجتماعی طی سه دهه گذشته
محورهای موضوعی : تخصصی
پرویز سالاری سردری
1
,
اباذر اشتری مهرجردی
2
*
,
اکبر اشرفی
3
1 - دانشجوی دکتری رشته جامعه شناسی گرایش سیاسی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
2 - استادیار گروه علم و فناوری، پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
همگرایی اجتماعی به موقعیت یک فرد در توپوگرافی اجتماعی و تواناییها و فرصتهای فرد برای به کارگیری آن قابلیتها مرتبط است. همچنین، در نظر گرفتن موقعیت یا موقعیتی که فرد در توپوگرافی اجتماعی به خود نسبت می‌دهد و اینکه چگونه خود را در بافت اجتماعی درک می‌کند، بسیار مهم است. متغیر همگرایی اجتماعی شامل احساس تعلق و حمایت اجتماعی درک شده است. هدف این مقاله شناخت همگرايي اجتماعي و عوامل موثر بر آن است که با وجود حجم کثيري از مقاله‌ها، کتب و نوشته‌ها درباره سياستگذاري و مديريت قومي در ايران، تاکنون تحليل کلي بر اين پژوهش‌ها صورت نگرفته است. بر همین اساس روش مقاله، فراتحلیل-کمی است. هدف این روش، انسجام‌بخشی، مرور نظام‌مند و یکدست‌سازی مطالعات صورت گرفته در یک حوزه معین پژوهشی است. جامعه آماری آن 46 پژوهش که 37 نمونه سند پژوهشی باهدف ترکیب و شناسایی میزان تأثیر آن انتخاب شدند.
تجزیه و تحلیل دادها در قالب شاخص همگرایی اجتماعی و 9 بعد نشان داد، متغیرهای دارای تأثیر معنی‌دار شامل دینداری و انسجام ملی، -مناسبات قومی و امنیت ملی، -عوامل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و تاریخی، -سرمایه اجتماعی، -واگرایی قومی و مذهبی، -وضعیت گردشگری، -هویت جمعی، وحدت ملی و متغیرهای فاقد تأثیر معنی‌دار شامل وضعیت طرد اجتماعی زنان و موانع همگرایی، -مباحث نظری همگرایی بوده است
Social integration is related to one's position in the social topography and one's capabilities and opportunities to apply those capabilities. Also, it is important to consider the position or position a person ascribes to himself in the social topography and how he perceives himself in the social context. The variable of social integration includes sense of belonging and perceived social support. The purpose of this article is to know the social convergence and the factors affecting it, despite the large volume of articles, books and writings about policy making and ethnic management in Iran, a general analysis of these researches has not been done so far. Accordingly, the method of the article is meta-analysis-quantitative. The purpose of this method is to integrate, systematically review and unify the studies conducted in a specific research field. Its statistical population is 46 studies, of which 37 samples of research documents were selected with the aim of combining and identifying its impact.
Data analysis in the form of social convergence index and 9 dimensions showed that the variables with a significant impact include religiosity and national cohesion, - ethnic relations and national security, - social, political, cultural and historical factors, - social capital, - ethnic divergence and religious, tourism situation, collective identity, national unity and variables without significant influence including the social exclusion of women and barriers to integration, theoretical debates on integration