بررسی رابطه دانشگاه با صنعت و چالش‌های آن: پژوهشی کیفی در بین دانشجویان دانشگاه تهران
محورهای موضوعی : تخصصی
حامد شیری
1
(دانشگاه پیام نور)
کلید واژه: جامعه دانش‌محور, دانشگاه تهران, صنعت, دانشگاه,
چکیده مقاله :
مشارکت فزاینده‌تر در نوآوری و توسعه تکنولوژی در کنار ماموریت‌های آموزشی و پژوهشی، هویت جدیدی است که دانشگاه‌ها در جامعه دانش‌محور اتخاذ می‌کنند. براین اساس دانشگاه‌ها به مثابه نهاد مولد دانش و هم‌چنین به عنوان کارآفرین نقشی اساسی در نوآوری ایفاء می‌کنند. مقاله حاضر از طریق مطالعه‌ای تجربی ضمن توصیف این رابطه، چالش‌های پیش‌روی را در تعامل دانشگاه با صنعت به شیوه‌ای کیفی و با تحلیل دیدگاه دانشجویان دکتری دانشگاه تهران مورد ارزیابی قرار می‌دهد. نتایج بیانگراین است که در رابطه دانشگاه ـ صنعت، اساسا رابطه منسجم و هدفمندی وجود نداشته و اثری از هویت جدید دانشگاه در ارتباط با صنعت دیده نمی‌شود. این رابطه در بهترین حالت از نوع مدل سوسیالیستی است. فقدان نیازهای متقابل دوسویه یعنی «عدم احساس نیاز در صنعت برای ارتباط با دانشگاه» و هم‌چنین «فقدان انگیزه در دانشگاه برای ارتباط با صنعت» دیدگاهی است که دانشجویان دکتری در مورد عدم شکل‌گیری ارتباط مناسب بین این دو نهاد دارند.
A more increasing contribution to innovation and technology development, along with educational and research missions, is the new identity universities adopt in knowledge societies. Accordingly, universities, as the foundation generating knowledge as well as an entrepreneur, play an essential role in innovation. Having conducted an experimental study, the current article both described the interaction between universities and industry and evaluated the challenges this relation would face via a qualitative method and through analyzing Tehran University PhD students’ viewpoints. As the results suggested, there was no consistent and meaningful relation between universities and industry. Moreover, there was no evidence showing the new identity of universities regarding industry. The best state of this relation is its socialistic model. As the PhD students stated, the absence of reciprocal needs including the absence of industry’s feeling of need for universities as well as universities’ lack of motivation for collaboration with industry were the factors preventing these two institutions from establishing a suitable relation.