تبیین رابطه میان پایگاه اجتماعی-اقتصادی و نحوه گذران اوقات فراغت با تاکید بر دوران کرونا (مورد مطالعه جوانان مجرد دانشگاهی ساکن کرج)
محورهای موضوعی : تخصصی
سیدعطالله سینائی
1
*
,
مهناز جلیلی
2
,
بهرام سلیمی
3
1 - استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور تهران، ایران
2 - استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور کرج، ایران
3 - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کلید واژه: پایگاه اجتماعی – اقتصادی , اوقات فراغت , جوانان تحصیل کرده.,
چکیده مقاله :
اوقات فراغت، پدیده‌ای چندبعدی (اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی) است و با همه گیری بیماری کرونا، تحت تاثیر قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین ابعاد پایگاه اجتماعی، اقتصادی با صورت های گوناگون اوقات فراغت جوانان تحصیل کرده است که از نظریه سبک زندگی پیر بوردیو و آراء ژوفر دومازیه استفاده شده است. روش پژوهش، پيمايشي و ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود. جامعه آماری شامل جوانان دانشجوی بالای 20 سال ساکن کرج در زمستان سال 1399 که 400 نفر به عنوان نمونه اصلی پژوهش با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد متغیر مستقل پایگاه اقتصادی-اجتماعی بر فراغت‌های جسمانی با0.462، هنری-فرهنگی با 0.597 ، عملی با 0.398، فکری با 0.473 ، اجتماعی با 0.418 تاثیر گذار بوده است. نتایج بیانگر آن است که ميان پایگاه اقتصادی اجتماعی با نحوه گذران اوقات فراغت جوانان ارتباط معناداری وجود دارد
Leisure time is a multi-dimensional phenomenon (social, economic and cultural) and it has been affected by the corona virus epidemic. The purpose of this research is to investigate the relationship between the dimensions of the social and economic base with the various forms of free time of educated youth, which is based on the lifestyle theory of Pierre Bourdieu and the opinions of Joffre Dumasier. The research method was a survey and the data collection tool was a questionnaire. The statistical population includes young students over the age of 20 living in Karaj in the winter of 2019, of which 400 people were selected as the main sample of the study using a simple random multistage cluster sampling method. The research findings show that the independent variable of socio-economic base had an impact on physical leisure with 0.462, artistic-cultural with 0.597, practical with 0.398, intellectual with 0.473, and social with 0.418. The results show that there is a significant relationship between the socio-economic base and the way young people spend their free time
1.ابراهیمی، قربانعلی و بهنوئی گدنه، عباس. (1388) «اوقات فراغت و هویت: بررسی جامعه‌شناختی رابطه‌ی اوقات فراغت با هویت شخصی در بین جوانان شهر بابلسر»، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال پنجم، 127-148.
2.ابراهیمی، قربان علی و نادر رازقی و رقیه مسلمی پطرودی. (1390) «اوقات فراغت و عوامل اجتماعی موثر بر آن،مطالعه موردی افرادز 64-15 ساله شهرستان جویبار)»، جامعه شناسی کاربردی، سال بیست و دوم، 44، 98-71.
3.استوری،جان(1386)، مطالعات فرهنگی دربار‌ة فرهنگ عامه، حسین پاینده،تهران: آگه.
4.اشرف، احمد (1351)، علل پیدایش نابرابری‌های طبقاتی. تهران: انتشارات آموزشگاه عالی خدمات اجتماعی، 96.
5.تامین ملوین، (1373)، جامعه شناسی و قشربندی و نابرابری های اجتماعی ، عبدالحسین نیک گهر ، انتشارات توتیا، تهران، 8-13.
6.خواجه نوری، بیژن و مقدس، علی اصغر. (1387) «بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر میزان گذران اوقات فراغت؛ مورد مطالعه: دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان آباده»، پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی،139-141.
7.جنکینز (1385)، پی یر بوردیو، لیلا جوهرافشانی و حسن چاوشنیا، تهران: نشر نی.
8.خدا بنده لو، سعید (1372) جامعه شناسی قشرها و نابرابری های اجتماعی. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
9.ربانی، رسول و رستگار، یاسر. (1387) «جوان، سبک زندگی و فرهنگ مصرفی»، ماهنامه مهندسی فرهنگی، 23 و 24، 47.
10.ربانی، رسول و شیری، حامد. (1388) «اوقات فراغت و هویت اجتماعی»، فصلنامه تحقیقات فرهنگی، دوره دوم، 8، 210.
11.سعیدی رضوانی، نوید و سینی چی، پیروز. (1386) «مشهد و اوقات فراغت»، فصلنامه جستارهای شهرسازی، شماره 22-23.
12.شارع‌پور، محمود و خوشفر، غلامرضا. (1381) «رابطه‌ی سرمایه فرهنگی با هویت اجتماعی جوانان (مطالعه‌ی موردی شهر تهران)»، نامه‌ی علوم اجتماعی، 20، 134.
13.شیخاوندی، داوود (1374) جامعه شناسی وبر. تهران: نشر مرندیز.،28.
14.صادقی، رسول؛ بلالی، اسماعیل؛ محمدپور، احمد. (1388) «نابرابری اجتماعی در حوزه فراغت». رفاه اجتماعی، سال دهم، 39.
15.عنایت، حلیمه. نره ای، نرجس. (1393) « بررسی عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با میزان و نحوه ی گذران اوقات فراغت زنان (مطالعه موردی: زنان متأهل شاغل شهر نورآباد ممسنی)». دوفصلنامه جامعه شناسی نهادهای اجتماعی، 4.
16.کوزر، لوئیس. (1384) نظریه‌های جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی، 314-727.
17.کوهستانی، حسینعلی، (1378)، پژوهش در اوقات فراغت و راه¬های بهره¬وری از آن، مشهد: تیهو، 57.
18.گیدنز، آنتونی (1384) جامعه شناسی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: نشر نی، 245.
19.لطفی زاده، سعید. (1391) «بررسی رابطه وضعیت گدران اوقات فراغت جوانان شهری با پایگاه اقتصادی-اجتماعی». بررسی‌های امار رسمی ایران،80. 54-23.
20.لهسائی زاده، عبدالعلی (1377)، نابرابری و قشربندی اجتماعی. شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز، 23.
21.لیپست، مارتین و سیمونز و دیگران (1381) جامعه شناسی قشرها و نابرابری های اجتماعی. ترجمه جواد افشار کهن، تهران: نشر نیکا، 34.
22.مقصودي، سوده، عبدالحسینی، زهرا، سلیمانی، زینب، (1392)، بررسی نحوه گذران اوقات فراغت و روند تغییرات آن در ایران، مجموعه مقالات کنگره ملی اوقات فراغت و سبک زندگی جوانان.
23.محسنی تبریزی، علیرضا (1380) بررسی مفهوم اعتماد با رویکرد روان‌شناختی اجتماعی. نمایه پژوهش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 18، 215-216.
24.میرمحمد تبار، سید احمد؛ نوغانی، محسن؛ مسلمی؛ رقیه. (1394) «عوامل موثر بر نحوه گذران اوقات فراغت». برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، دوره 7؛ 24، 194-165.
25.وبلن، ت. (1383)، نظریه طبقه مرفه، مترجم: فرهنگ اشاد، تهران: نشر نی، 362.
26.Wegner, Lisa & Alen J. Flisher & Martie Muller & Carl, Lombard (2006), ” Leisure Boredom and Substance Use among High School Students in South Africa”, Journal of Leisure Research, vol.38,No.2,P.249-266.
27.Ettekal, A. V., & Agans, J. P. (2020). Positive Youth Development Through Leisure: Confronting the COVID-19 Pandemic. Journal of Youth Development, 15(2), 1-20.
28.Moore, S. A., Faulkner, G., Rhodes, R. E., Brussoni, M., Chulak-Bozzer, T., Ferguson, L. J., ... & Tremblay, M. S. (2020). Impact of the COVID-19 virus outbreak on movement and play behaviours of Canadian children and youth: a national survey. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 17(1), 1-11.
29.Özer, M. (2020). Educational Policy Actions by the Ministry of National Education in the times of COVID-19 Pandemic in Turkey. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28 (3), 1124- 1129. DOI: 10.24106/kefdergi.722280.
30.World Health Organization (WHO, 2020a, July 2). What is Coronavirus.
31.Clarke, J & Critcher, C (1985).”Devil Makes Work”, Macmillan.pp,150-174.
32.Wynne, D (1998). ”Leisure, Life Style and the New Middle Class A Case Stady”, London and New York, Rontledge.