نگاهی به نقش دانش‌آفرینی برکارآفرینی دانشجویان دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
محورهای موضوعی : تخصصیفرهاد فرهادی امجد 1 * , رباب ملائی 2 , محمد فرزانه 3 , کیوان مرادی 4
1 - دانشگاه تهران
2 - دانشگاه تهران
3 - دانشگاه تهران
4 - دانشگاه تهران
کلید واژه: دانش‌آفرینی, کارآفرینی, دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران.,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه دانش‌آفرینی و کارآفرینی در بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران بوده است. شیوه این پژوهش بر اساس هدف و ماهیت آن، کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 94-93 بوده است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 120 نفر به دست آمد. ابزارهای پژوهش دو پرسشنامه دانش-آفرینی نوناکا(1983) و کارآفرینی بدری و همکاران(1385) بوده است. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، برای دانش‌آفرینی 793/0 و کارآفرینی 861/0 محاسبه شد و برای بررسی روایی از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون تی تک نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد دانش‌آفرینی و مؤلفه‌های آن با کارآفرینی رابطه مثبت و معنادار دارد. از بین مؤلفه‌های دانش-آفرینی، سه مؤلفه اجتماعی‌سازی، بیرونی‌سازی و درونی‌سازی قابلیت پیش‌بینی کارآفرینی را دارند.
This study aimed to investigate the relationship between Knowledge Creation and Entrepreneurship among graduate students in Tehran University's School of Entrepreneurship. This method is based on the purpose and nature of the application and the cross correlation. The population of the study, the students of Tehran University Graduate School of Entrepreneurship in the 94-93 school year. The sample size through simple random sampling method and Cochran formula, 120, respectively. Questionnaire research tools Knowledge Creation Nonaka (1983) and entrepreneurship Badri et al(1385) respectively. Reliability and validity using Cronbach's alpha coefficient for knowledge creation 0/793 and 0/861 were calculated Entrepreneurship and confirmatory factor analysis was used to check the validity of the method. Data obtained using single-sample t-test, Pearson correlation and stepwise regression analysis was performed. The results showed a significant positive correlation with knowledge creation and its components with entrepreneurship. The components Knowledge Creation, three socialing, Externalization and Internalization ability to predict Entrepreneurship.